1எல்லா மனிதரும்
கடும் உழைப்புக்கே
படைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர்;
தாயின் வயிற்றிலிருந்து
வெளிவந்த நாள்முதல்
நிலம் என்னும் தாயிடம் எல்லாரும்
அடக்கமாகும் நாள்வரை ஆதாமின்
மக்கள்மீது வலிய நுகம்
சுமத்தப்பட்டிருக்கிறது.
2எதிர்காலத்தையும் இறுதி
நாளையையும் பற்றிய எண்ணங்கள்
மனிதருடைய சிந்தனையைக் குழப்பி,
உள்ளத்தை அச்சுறுத்துகின்றன.
3மேன்மைமிகு அரியணையில்
அமர்ந்திருப்போர்முதல்
புழுதியிலும் சாம்பலிலும்
உழலத் தாழ்த்தப்பட்டோர்வரை,
4கருஞ்சிவப்பு உடையும்
பொன்முடியும் அணிந்தோர்முதல்
முரட்டுத் துணி உடுத்தியோர்வரை .
எல்லாருக்கும் சீற்றம்,
பொறாமை, கலக்கம், குழப்பம்,
சாவுபற்றிய அச்சம், வெகுளி,
சண்டை ஆகியவை உண்டு.
5கட்டிலின்மீது
ஓய்வு கொள்ளும் நேரத்தில்,
இரவு நேரத் தூக்கம்
மனிதரின் அறிவைக் குழப்புகிறது.
6சிறிது நேர ஓய்வும்
ஓய்வாகத் தோன்றுவதில்லை;
பகலில் நேரிடுவதுபோன்று
உறக்கத்திலும் அவர்கள்
கலக்கம் அடைகிறார்கள்.
போர்க்களத்திலிருந்து தப்பிவந்தவர்
போலத் தீயக் கனவுகளால்
உள்ளத்தில் குழப்பம் அடைகிறார்கள்.
7தாங்கள் பாதுகாப்பு அடையும்
காலத்தில் விழித்துக்
கொள்கிறார்கள்; தாங்கள்
அஞ்சியிருந்ததற்குத் தகுந்த
காரணமில்லையே என
வியப்படைகிறார்கள்.
8-9மனிதர் முதல் விலங்குகள் வரை
எல்லா உயிரினங்களுக்கும்
சாவு, படுகொலை, சண்டை,
வாள், பேரிடர், பஞ்சம்,
அழிவு, நோவு ஆகியவை உண்டு.
பாவிகளுக்கோ இவை
ஏழு மடங்கு மிகுதியாகும்.
10இவையெல்லாம்
நெறிகெட்டவர்களுக்கெனப்
படைக்கப்பட்டவை; அவர்களை
முன்னிட்டே வெள்ளப்
பெருக்கும் உண்டாயிற்று.
11மண்ணிலிருந்து வந்த யாவும்
மண்ணுக்கே திரும்பும்;
தண்ணீரிலிருந்து வந்த யாவும்
கடலுக்கே திரும்பும்.
12எல்லாக் கையூட்டும் அநீதியும்
அழித்தொழிக்கப்படும்;
பற்றுறுதி என்றென்றும் நிலைத்திடும்.
13அநீதருடைய செல்வம்
ஆற்றைப்போல வற்றிப்போகும்;
மழையின்போது விழும் பேரிடியைப்
போல மறைந்து போகும்.
14வள்ளன்மை கொண்டோர்
மகிழ்ச்சி அடைவர்;
கட்டளைகளை மீறுவோர்
முடிவில் அழிவர்.
15இறைப்பற்றில்லாதோரின்
வழிமரபினர் மிகுதியாகக்
கிளைவிடார்; இவர்கள்
பாறையின் உச்சியில் உள்ள
தூய்மையற்ற வேர்கள்.
16எல்லா நீர்நிலைகளிலும்
ஆற்றங்கரைகளிலும்
வளரும் நாணல், புல்
வகைகளுக்கு முன்னரே
பிடுங்கி எறியப்படும்.
17இரக்கம் என்பது நலமிகு
பூங்காபோன்றது;
தருமம் என்றும் நிலைக்கும்.
18தன்னிறைவு கொண்டோர்,
தொழில் புரிவோர் ஆகியோருடைய
. வாழ்க்கை இனிமையானது;
புதையலைக் கண்டுபிடிப்போருடைய
வாழ்க்கை அவர்கள்
இருவரின் வாழ்க்கையினும்
இனிமையானது.
19பிள்ளைகளைப் பெற்றெடுப்பதும்
நகர்களைக் கட்டியெழுப்புவதும்
ஒருவருடைய பெயரை நிலைக்கச்
செய்கின்றன. மாசற்ற மனைவி
இந்த இரண்டினும் மேலாக
மதிக்கப்படுவாள்.
20திராட்சை இரசமும் இன்னிசையும்
இதயத்தை மகிழ்விக்கின்றன.
ஞானத்தின்மேல் கொண்ட அன்பு
இவ்விரண்டினும் மேலானது.
21குழலும் யாழும்
இன்னிசை எழுப்புகின்றன;
இனிய சொல் இவ்விரண்டினும் சிறந்தது.
22வனப்பையும் அழகையும்
கண் நாடுகிறது; விளைநிலத்தின்
பசுமை இவ்விரண்டினும் உயர்ந்தது.
23நண்பரும் தோழரும் எப்போதும்
சந்திக்கத் தக்கவர்கள்;
தன் கணவருடன் வாழும்
மனைவி இவ்விருவரினும் மேலானவள்.
24உடன்பிறந்தோரும்
உதவி செய்வோரும்
துன்பத்திலிருந்து விடுவிப்பர்;
தருமம் செய்தல்
இவ்விருவரினும் சிறந்தது.
25பொன்னும் வெள்ளியும்
கால்களுக்கு உறுதி தரும்;
அறிவுரை இவ்விரண்டினும்
மேலாக மதிக்கப்பெறும்.
26செல்வமும் வலிமையும்
உள்ளத்தை உயர்த்துகின்றன;
ஆண்டவரிடம் கொள்ளும் அச்சம்
இவ்விரண்டினும் மேலானது.
ஆண்டவரிடம் கொள்ளும்
அச்சத்தில் எக்குறையுமில்லை;
அதைக் கொண்டிருக்கும்போது
உதவி தேடத் தேவையில்லை.
27ஆண்டவரிடம் கொள்ளும் அச்சம்
நலமிகு பூங்காபோன்றது;
அது எல்லா மாட்சியையும்விடப்
பாதுகாப்பு அளிக்கிறது.
28குழந்தாய், பிச்சையெடுத்து வாழாதே;
.பிச்சையெடுப்பதினும்
சாவதே மேல்.
29பிறரிடமிருந்து உணவை எதிர்பார்க்கிற
மனிதரின் வாழ்க்கையை வாழ்க்கை
எனச் சொல்லமுடியாது;
பிறருடைய உணவால் ஒருவர்
தம் வாழ்வை மாசுபடுத்துகிறார்;
அறிவாற்றல் படைத்தோரும்
நற்பயிற்சி பெற்றோரும் இதிலிருந்து
தங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்வர்.
30பிச்சையெடுத்தல்
வெட்கம் இல்லாதவரின்
வாயில் இனிக்கும்;
ஆனால், அது வயிற்றில்
நெருப்பாய்ப் பற்றியெரியும்.
வானொலி
நாட்காட்டி
மறையுரை
செபமாலை
செப வேண்டுதல்
நன்கொடை