1என் இறைவா, என் இறைவா,
ஏன் என்னைக் கைவிட்டீர்?
என்னைக் காப்பாற்றாமலும்,
நான் தேம்பிச் சொல்வதைக் கேளாமலும்
ஏன் வெகு தொலையில் இருக்கின்றீர்?
2என் கடவுளே,
நான் பகலில் மன்றாடுகின்றேன்;
நீர் பதில் அளிப்பதில்லை,
இரவிலும் மன்றாடுகின்றேன்;
எனக்கு அமைதி கிடைப்பதில்லை.
3நீரோ தூயவராய் விளங்குகின்றீர்;
இஸ்ரயேலின் புகழ்ச்சிக்கு உரியவராய்
வீற்றிருக்கின்றீர்;
4எங்கள் மூதாதையர்
உம்மில் நம்பிக்கை வைத்தனர்;
அவர்கள் நம்பியதால்
நீர் அவர்களை விடுவித்தீர்.
5உம்மை அவர்கள் வேண்டினார்கள்;
விடுவிக்கப்பட்டார்கள்;
உம்மை அவர்கள் நம்பினார்கள்;
ஏமாற்றமடையவில்லை.
6நானோ ஒரு புழு, மனிதனில்லை;
மானிடரின் நிந்தைக்கு ஆளானேன்;
மக்களின் இகழ்ச்சிக்கு உள்ளானேன்.
7என்னைப் பார்ப்போர் எல்லாரும்
ஏளனம் செய்கின்றனர்;
உதட்டைப் பிதுக்கித் தலையசைத்து,
8‛ஆண்டவர்மீது நம்பிக்கை வைத்தானே!
அவர் இவனை மீட்கட்டும்;
தாம் அன்பு கூர்ந்த அவனை
அவர் விடுவிக்கட்டும்’ என்கின்றனர்.
9என்னைக் கருப்பையினின்று
வெளிக்கொணர்ந்தவர் நீரே;
என் தாயிடம் பால்குடிக்கையிலேயே
என்னைப் பாதுகாத்தவரும் நீரே!
10கருப்பையிலிருந்தே
உம்மைச் சார்ந்திருந்தேன்;
நான் என் தாயின் வயிற்றில் இருந்தது முதல்
என் இறைவன் நீரே!
11என்னைவிட்டுத் தொலையில் போய்விடாதேயும்;
ஏனெனில், ஆபத்து நெருங்கிவிட்டது;
மேலும், உதவி செய்வார் யாருமில்லை.
12காளைகள் பல என்னைச்
சூழ்ந்து கொண்டுள்ளன;
பாசானின் கொழுத்த எருதுகள்
என்னை வளைத்துக் கொண்டன.
13அவர்கள் என்னை விழுங்கத்
தங்கள் வாயை அகலத் திறக்கின்றார்கள்;
இரைதேடிச் சீறி முழங்கும்
சிங்கம்போல் பாய்கின்றார்கள்.
14நான் கொட்டப்பட்ட நீர்போல் ஆனேன்;
என் எலும்புகள் எல்லாம் கழன்று போயின;
என் இதயம் மெழுகுபோல் ஆயிற்று;
என் உள்ளுறுப்புகளின் நடுவே
உருகிப்போயிற்று.
15என் வலிமை ஓடுபோலக் காய்ந்தது;
என் நாவு மேலண்ணத்தோடு
ஒட்டிக்கொண்டது; என்னைச்
சாவின் புழுதியிலே போட்டுவிட்டீர்.
16தீமை செய்வோரின் கூட்டம்
என்னை வளைத்துக் கொண்டது;
நாய்கள் என அவர்கள் என்னைச்
சூழ்ந்து கொண்டார்கள்; என் கைகளையும்,
கால்களையும் துளைத்தார்கள்.
17என் எலும்புகளை எல்லாம்
நான் எண்ணிவிடலாம்; அவர்கள்
என்னை முறைத்துப் பார்க்கின்றார்கள்.
18என் ஆடைகளைத் தங்களிடையே
பங்கிட்டுக் கொள்கின்றனர்;
என் உடையின்மேல் சீட்டுப் போடுகின்றனர்.
19நீரோ ஆண்டவரே! என்னை விட்டுத்
தொலைவில் போய்விடாதேயும்;
என் வலிமையே! எனக்குத் துணை செய்ய
விரைந்து வாரும்.
20வாளுக்கு இரையாகாதபடி
என் உயிரைக் காத்தருளும்;
இந்த நாய்களின் வெறியினின்று
என் ஆருயிரைக் காப்பாற்றும்;
21இந்தச் சிங்கங்களின் வாயிலிருந்து
என்னைக் காப்பாற்றும்;
காட்டெருமைகளின் கொம்புகளில்
சிக்கியுள்ள என்னைக் காத்தருளும்.
22உமது பெயரை
என் சகோதரருக்கு அறிவிப்பேன்;
சபை நடுவே உம்மைப் புகழ்ந்து பாடுவேன்.
23ஆண்டவருக்கு அஞ்சுவோரே;
அவரைப் புகழுங்கள்;
யாக்கோபின் மரபினரே,
அனைவரும் அவரை
மாட்சிமைப்படுத்துங்கள்;
இஸ்ரயேல் மரபினரே,
அனைவரும் அவரைப் பணியுங்கள்.
24ஏனெனில், எளியோரின் சிறுமையை
அவர் அற்பமாக எண்ணவில்லை;
அதைக் கவனியாமல் இருந்துவிடவில்லை;
தமது முகத்தை அவர்களுக்கு
மறைக்கவுமில்லை;
தம்மை நோக்கி அவர்கள் மன்றாடுகையில்
அவர்களுக்குச் செவிசாய்த்தார்.
25மாபெரும் சபையில் நான் செலுத்தும் புகழ்
உம்மிடமிருந்து எழுவதாக!
உமக்கு அஞ்சுவோர் முன்னிலையில்
என் பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவேன்.
26எளியோர் உணவு உண்டு நிறைவு பெறுவர்;
ஆண்டவரை நாடுவோர்
அவரைப் புகழ்வராக!
அவர்கள் இதயம் என்றென்றும் வாழ்வதாக!
27பூவுலகின் கடையெல்லைவரை உள்ளோர்
அனைவரும் இதை உணர்ந்து
ஆண்டவர் பக்கம் திரும்புவர்;
பிற இனத்துக் குடும்பத்தார் அனைவரும்
அவர் முன்னிலையில் விழுந்து பணிவர்.
28ஏனெனில் அரசு ஆண்டவருடையது;
பிற இனத்தார்மீதும்
அவர் ஆட்சி புரிகின்றார்.
29மண்ணின் செல்வர் யாவரும்
அவரைப் பணிவர்;*
புழுதிக்குள் இறங்குவோர் யாவரும்
தம் உயிரைக் காத்துக்கொள்ளாதோரும்
அவரை வணங்குவர்.
30வருங்காலத் தலைமுறையினர்
அவரைத் தொழுவர்;
இனிவரும் தலைமுறையினருக்கு
ஆண்டவரைப்பற்றி அறிவிக்கப்படும்.
31அவர்கள் வந்து, அவரது நீதியை அறிவிப்பர்;
இனி பிறக்கப்போகும் மக்களுக்கு
‛இதை அவரே செய்தார்’ என்பர்.
வானொலி
நாட்காட்டி
மறையுரை
செபமாலை
செப வேண்டுதல்
நன்கொடை