1அவர் உரைத்தது:
என் ஆற்றலாகிய ஆண்டவரே!
உம்மிடம் நான் அன்புகூர்கின்றேன்.
2ஆண்டவர் என் கற்பாறை;
என் கோட்டை; என் மீட்பர்; என் இறைவன்;
நான் புகலிடம் தேடும் மலை அவரே;
என் கேடயம், எனக்கு மீட்பளிக்கும்
வல்லமை, என் அரண்.
3போற்றற்குரிய ஆண்டவரை நோக்கி
நான் மன்றாடினேன்;
என் எதிரிகளிடமிருந்து நான்
மீட்கப்பட்டேன்.
4சாவின் கயிறுகள் என்னை இறுக்கின;
அழிவின் சுழல்கள் என்னை மூழ்கடித்தன.
5பாதாளக் கயிறுகள் என்னைச்
சுற்றி இறுக்கின;
சாவின் கண்ணிகள் என்னைச்
சிக்க வைத்தன.
6என் நெருக்கடி வேளையில்
நான் ஆண்டவரிடம் மன்றாடினேன்;
என் கடவுளை நோக்கிக் கதறினேன்;
தமது கோவிலினின்று
அவர் என் குரலைக் கேட்டார்;
என் கதறல் அவர் செவிகளுக்கு எட்டியது.
7அப்பொழுது, மண்ணுலகம்
அசைந்து அதிர்ந்தது;
மலைகளின் அடித்தளங்கள் கிடுகிடுத்தன;
அவர்தம் கடுஞ்சினத்தால்
அவை நடுநடுங்கின.
8அவரது நாசியினின்று புகை கிளம்பிற்று;
அவரது வாயினின்று
எரித்தழிக்கும் தீ மூண்டது;
அவரிடமிருந்து நெருப்புக்கனல்
வெளிப்பட்டது.
9வானைத் தாழ்த்தி அவர் கீழிறங்கினார்;
கார் முகில் அவரது காலடியில் இருந்தது.
10கெருபுமீது அவர் ஏறிப் பறந்து வந்தார்;
காற்றை இறக்கைகளாகக் கொண்டு
விரைந்து வந்தார்.
11காரிருளைத் தமக்கு அவர்
மூடுதிரை ஆக்கிக்கொண்டார்;
நீர்கொண்ட முகிலைத் தமக்குக் கூடாரம் ஆக்கிக்கொண்டார்.
12அவர்தம் திருமுன்னின் பேரொளியில்,
மேகங்கள் கல் மழையையும்
நெருப்புக் கனலையும் பொழிந்தன.
13ஆண்டவர் வானங்களில்
இடியென முழங்கினார்;
உன்னதர் தம் குரலை அதிரச் செய்தார்.
கல் மழையையும் நெருப்புக் கனலையும்
பொழிந்தார்.
14தம் அம்புகளை எய்து
அவர் அவர்களைச் சிதறடித்தார்;
பெரும் மின்னல்களைத் தெறித்து
அவர்களைக் கலங்கடித்தார்.
15ஆண்டவரே, உமது கடிந்துரையாலும்
உமது மூச்சுக்காற்றின் வலிமையாலும்
நீர்த்திரளின் அடிப்பரப்பு தென்பட்டது;
நிலவுலகின் அடித்தளம் காணப்பட்டது.
16உயரத்தினின்று அவர் என்னை
எட்டிப் பிடித்துக் கொண்டார்;
வெள்ளப்பெருக்கினின்று
என்னைக் காப்பாற்றினார்.
17என் வலிமைமிகு எதிரியிடமிருந்து
அவர் என்னை விடுவித்தார்;
என்னைவிட வலிமைமிகு பகைவரிடமிருந்து
என்னைப் பாதுகாத்தார்;
18எனக்கு இடுக்கண் வந்த நாளில்
அவர்கள் என்னை எதிர்த்தார்கள்;
ஆண்டவரோ எனக்கு
ஊன்றுகோலாய் இருந்தார்.
19நெருக்கடியற்ற இடத்திற்கு
அவர் என்னைக் கொணர்ந்தார்;
நான் அவர் மனத்திற்கு
உகந்தவனாய் இருந்ததால்,
அவர் என்னை விடுவித்தார்.
20ஆண்டவர் எனது நேர்மைக்கு
உரிய பயனை எனக்களித்தார்;
என் மாசற்ற செயலுக்கு ஏற்ப
கைம்மாறு செய்தார்.
21ஏனெனில், நான் ஆண்டவர் காட்டிய
நெறியைக் கடைப்பிடித்தேன்;
பொல்லாங்கு செய்து
என் கடவுளை விட்டு அகலவில்லை.
22அவர்தம் நீதிநெறிகளை எல்லாம்
என் கண்முன் வைத்திருந்தேன்;
அவர்தம் விதிமுறைகளை நான்
ஒதுக்கித் தள்ளவில்லை.
23அவர் முன்னிலையில்
நான் மாசற்றவனாய் இருந்தேன்;
தீங்கு செய்யாவண்ணம்
என்னைக் காத்துக் கொண்டேன்.
24ஆண்டவர், என் நேர்மைக்கு
உரிய பயனை அளித்தார்;
அவர்தம் பார்வையில்
நான் குற்றம் அற்றவனாய் இருந்தேன்.
25ஆண்டவரே, மாறா அன்பர்க்கு
மாறா அன்பராகவும்
மாசற்றோர்க்கு மாசற்றவராகவும்
நீர் விளங்குவீர்.
26தூயோருக்குத் தூயவராகவும்
வஞ்சகர்க்கு விவேகியாகவும்
உம்மை நீர் காட்டுகின்றீர்.
27எளியோருக்கு நீர் மீட்பளிக்கின்றீர்;
செருக்குற்றோரை ஏளனத்துடன்
நீர் பார்க்கின்றீர்.
28ஆண்டவரே, நீர் என் விளக்குக்கு
ஒளியேற்றுகின்றீர்.
என் கடவுளே, நீர் என் இருளை
ஒளிமயமாக்குகின்றீர்.
29உம் துணையுடன் நான்
எப்படையையும் நசுக்குவேன்;
என் கடவுளின் துணையால்
எம்மதிலையும் தாண்டுவேன்.
30இந்த இறைவனின் வழி நிறைவானது;
ஆண்டவரின் வாக்கு நம்பத்தக்கது;
அவரிடம் அடைக்கலம் புகும் அனைவர்க்கும்
அவரே கேடயமாய் இருக்கின்றார்.
31ஏனெனில், ஆண்டவரைத் தவிர
வேறு கடவுள் யார்?
நம் கடவுளைத் தவிர நமக்கு
வேறு கற்பாறை ஏது?
32வலிமையை அரைக்கச்சையாக
அளித்த இறைவன் அவரே;
என் வழியைப் பாதுகாப்பானதாய்ச்
செய்தவரும் அவரே.
33அவர் என் கால்களை மான்களின்
கால்களைப் போல் ஆக்குகின்றார்;
உயர்ந்த இடத்தில்
என்னை நிலைநிறுத்துகின்றார்.
34போருக்கு என்னை அவர் பழக்குகின்றார்;
எனவே, வெண்கல வில்லையும்
என் புயங்கள் வளைக்கும்.
35ஆண்டவரே, பாதுகாக்கும் உம் கேடயத்தை
நீர் எனக்கு வழங்கினீர்;
உமது வலக்கரத்தால்
என்னைத் தாங்கிக் கொண்டீர்;
உமது துணையால்
என்னைப் பெருமைப்படுத்தினீர்.
36நான் நடக்கும் வழியை அகலமாக்கினீர்;
என் கால்கள் தடுமாறவில்லை.
37என் எதிரிகளைத் துரத்திச்சென்று
நான் அவர்களைப் பிடித்தேன்;
அவர்களை அழித்தொழிக்கும் வரையில்
திரும்பவில்லை.
38அவர்கள் எழுந்திருக்க முடியாதபடி
அவர்களை நான் வெட்டித்தள்ளினேன்;
அவர்கள் என் காலடியில் வீழ்ந்தார்கள்.
39போரிடும் ஆற்றலை நீர் எனக்கு
அரைக்கச்சையாக அளித்தீர்;
என்னை எதிர்த்தவர்களை
எனக்கு அடிபணியச் செய்தீர்.
40என் எதிரிகளைப் புறமுதுகிடச் செய்தீர்;
என்னை வெறுத்தோரை
நான் அழித்துவிட்டேன்.
41உதவி வேண்டி அவர்கள் கதறினார்கள்;
ஆனால், அவர்களுக்கு உதவுவார்
யாருமில்லை. அவர்கள்
ஆண்டவரை நோக்கி மன்றாடினார்கள்;
ஆனால், அவர்களுக்கு
அவர் பதிலளிக்கவில்லை.
42எனவே, நான் அவர்களை நொறுக்கிக்
காற்றடித்துச் செல்லும் புழுதிபோல்
ஆக்கினேன்; தெருச் சேறென
அவர்களைத் தூர எறிந்து விட்டேன்.
43என் மக்களின் கலகத்தினின்று
என்னை விடுவித்தீர்;
பிற இனங்களுக்கு
என்னைத் தலைவன் ஆக்கினீர்;
நான் முன்பின் அறியாத மக்கள்
எனக்குப் பணிவிடை செய்தனர்.
44அவர்கள் என்னைப்பற்றிக்
கேள்விப்பட்டவுடன்
எனக்குப் பணிந்தனர்;
வேற்று நாட்டவர் என்னிடம்
கூனிக் குறுகி வந்தனர்.
45வேற்று நாட்டவர் உள்ளம் தளர்ந்தனர்;
தம் அரண்களிலிருந்து
நடுங்கிக் கொண்டு வெளியே வந்தனர்.
46ஆண்டவர் உண்மையாகவே வாழ்கின்றார்!
என் கற்பாறையாம் அவர்
போற்றப் பெறுவாராக!
என் மீட்பராம் கடவுள் மாட்சியுறுவாராக!
47எனக்காகப் பழிவாங்கும் இறைவன் அவர்;
மக்களினங்களை எனக்குக்
கீழ்ப்படுத்தியவரும் அவரே!
48என் பகைவரிடமிருந்து
என்னை விடுவித்தவரும் அவரே!
ஆண்டவரே! என் எதிரிகளுக்கு மேலாக
என்னை உயர்த்தினீர்!
என்னைக் கொடுமைப்படுத்தியவரிடமிருந்து
நீர் என்னைக் காத்தீர்!
49ஆகவே, பிற இனத்தாரிடையே
உம்மைப் போற்றுவேன்;
உம் பெயருக்குப் புகழ்மாலை சாற்றுவேன்.
50தாம் ஏற்படுத்திய அரசருக்கு
மாபெரும் வெற்றியை அளிப்பவர் அவர்;
தாம் திருப்பொழிவு செய்த தாவீதுக்கும்
அவர்தம் மரபினருக்கும்
என்றென்றும் பேரன்பு காட்டுபவரும் அவரே.
வானொலி
நாட்காட்டி
மறையுரை
செபமாலை
செப வேண்டுதல்
நன்கொடை