1தம் மகனிடம் அன்பு
கொண்டிருக்கும் தந்தை அவனை
இடைவிடாது கண்டிப்பார்;
அப்போது அவர்
தம் இறுதி நாள்களில்
மகிழ்வோடு இருப்பார்.
2தம் மகனை நன்னெறியில்
பயிற்றுவிப்பவர் அவனால்
நம்மை அடைவார்; தமக்கு
அறிமுகமானவர்களிடையே
அவனைப் பற்றிப் பெருமைப்படுவார்.
3தம் மகனுக்குக் கல்வி புகட்டும்
தந்தை எதிரியைப் பொறாமை
அடையச் செய்கிறார்; தம்
நண்பர்கள்முன் அவன்
பொருட்டுப் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைவார்.
4அவனுடைய தந்தை இறந்தும்
இறவாதவோர்போல் ஆவார்;
ஏனெனில் தம் போன்றவனைத்
தமக்குப்பின் விட்டுச்சென்றுள்ளார்.
5தாம் வாழ்ந்தபோது தந்தை
மகனைப் பார்த்தார், மகிழ்ந்தார்;
தம் இறப்பிலும் அவர் வருத்தப்படவில்லை.
6தம் எதிரிகளைப் பழிவாங்குபவனை,
தம் நண்பர்களுக்குக்
கைம்மாறு செய்பவனை
அவர் விட்டுச்சென்றுள்ளார்.
7தம் மகனுக்கு மிகுதியாகச்
செல்வம் கொடுப்பவர்.
அவன் சிணுங்குவதற்கெல்லாம்
உள்ளம் உளைவார்;
அவன் சிறு கூச்சலிடும்
போதெல்லாம் அவர் கலக்கம்
அடைவார்.
8பயிற்றுவிக்கப்படாத குதிரை
முரட்டுத்தனம் காட்டுகிறது;
கட்டுப்பாடில்லாத மகன்
அடக்கமற்றவன் ஆகிறான்.
9உன் குழந்தைக்குச்
செல்லம் கொடு;
அது உன்னை அச்சுறுத்தும்.
அதனுடன் விளையாடு;
அது உன்னை வருத்தும்.
10அதனுடன் சேர்ந்து சிரிக்காதே;
இல்லையேல் நீயும் சேர்ந்து
துன்புறுவாய்; இறுதியில்
அல்லற்படுவாய்.
11இளைஞனாய் இருக்கும்போதே
அவனுக்கு அதிகாரம் கொடுக்காதே;
[அவனுடைய தவறுகளைக்
கண்டு கொள்ளாமல் இராதே.
12இளைஞனாய் இருக்கும்போதே
அவனை அடக்கி வளர்.]
சிறுவனாய் இருக்கும்போதே
அவனை அடித்து வளர்;
இல்லையேல் அவன் அடங்காதவனும்
கீழ்ப்படியாதவனுமாக
மாறுவான். [அவனால்
உனக்கு மனவருத்தமே உண்டாகும்.]
13உன் மகனுக்கு நற்பயிற்சி அளி;
அவனைப் பயன்படுத்த
முயற்சி செய்.
அப்போது அவனது
வெட்கங்கெட்ட நடத்தையால்
நீ வருந்தமாட்டாய்.
14உடல்நலமும் வலிமையும்
கொண்ட ஏழையர் நோயுற்ற
செல்வரினும் மேலானோர்
15உடல்நலமும் உறுதியும்
பொன்னைவிடச் சிறந்தவை;
கட்டமைந்த உடல் அளவற்ற
செல்வத்தினும் சிறந்தது.
16உடல்நலத்தைவிட உயர்ந்த
செல்வமில்லை; உள்ள
மகிழ்ச்சியைவிட மேலான
இன்பமில்லை.
17கசப்பான வாழ்க்கையை
விடச் சாவே சிறந்தது;
தீராத நோயைவிட நிலைத்த
ஓய்வே உயர்ந்தது.
18மூடிய வாய்மீது பொழிந்த
நல்ல பொருள்கள் கல்லறையில்
வைத்த உணவுப்படையல்
போன்றவை.
19காணிக்கையால் சிலைக்கு
வரும் பயன் என்ன?
அது உண்பதுமில்லை, நுகர்வதுமில்லை.
ஆண்டவரால் தண்டிக்கப்படுவோரும்
இதைப் போன்றோரே.
20கன்னிப்பெண்ணை அண்ணகன்
அணைத்துப் பெருமூச்சு
விடுதல்போல் அவர்கள்
கண்ணால் காண்கிறார்கள்;
பெருமூச்சு விடுகிறார்கள்.
21உன் உள்ளத்திற்கு
வருத்தம் விளைவிக்காதே;
உன் திட்டங்களால்
உன்னையே துன்பத்துக்கு
உட்படுத்தாதே.
22உள்ள மகிழ்ச்சியே மனிதரை
வாழ வைக்கிறது;
அகமகிழ்வே மானிடரின்
வாழ்நாளை வளரச் செய்கிறது.
23உன் உள்ளத்திற்கு உவகையூட்டு;
உன்னையே தேற்றிக்கொள்;
வருத்தத்தை உன்னிடமிருந்து
தொலைவில் விரட்டி விடு.
வருத்தம் பலரை அழித்திருக்கிறது;
அதனால் எவ்வகைப் பயனுமில்லை.
24பொறாமையும் சீற்றமும்
உன் வாழ்நாளைக் குறைக்கும்;
கவலை, உரிய காலத்திற்கு முன்பே
முதுமையை வருவிக்கும்.
25மகிழ்ச்சியான நல்ல உள்ளம்
உணவுப் பொருள்களைச்
சுவைத்து இன்புறுகிறது.
வானொலி
நாட்காட்டி
மறையுரை
செபமாலை
செப வேண்டுதல்
நன்கொடை