1தவறான நேரத்தில்
கண்டிப்போரும் உண்டு;
அமைதி காத்து ஞானி
ஆனோரும் உண்டு.
2உள்ளே புகைந்து
கொண்டிருப்பதைவிடக்
கண்டிப்பது மேல்.
3தங்கள் குற்றங்களை
ஏற்றுக்கொள்வோர்
தோல்வியிலிருந்து
விடுவிக்கப்பெறுவர்.
4கட்டாயத்தின்பேரில் ஒருவர்
நீதியானதைச் செய்வது
ஓர் அண்ணகன் ஒரு சிறுமியை
கற்பழிக்க விரும்புவதற்கு
இணையாகும்.
5அமைதி காப்போர் ஞானியராக
எண்ணப்படுகின்றனர்;
வாயாடிகள் வெறுப்புக்கு
ஆளாகின்றனர்.
6எதைப்பேசுவது எனத் தெரியாமல்
அமைதியாய் இருப்போரும் உண்டு;
எப்போது பேசுவது எனத் தெரிந்தவராய்
அமைதி காப்போரும் உண்டு.
7ஞானியர் தக்க நேரம்
வரும் வரை அமைதி காப்பர்;
வீண் பெருமை பேசும் மூடர்
சரியான நேரத்தைத் தவறவிடுவர்.
8மட்டு மீறிப் பேசுவோர்
அருவருப்புக்கு ஆளாவார்;
அதிகாரத்தைத் தவறாகப்
பயன்படுத்துவோர் வெறுக்கப்படுவர்.
9தீமை நன்மையாக
மாறுவதும் உண்டு;
நல்வாய்ப்பு இழப்புக்கு
இட்டுச் செல்வதும் உண்டு.
10உனக்குப் பயன் அளிக்காத
கொடையும் உண்டு;
இரட்டிப்பாகத் திருப்பிக்
கொடுக்க வேண்டிய
கொடைகளும் உண்டு.
11பெருமை நாடி வீழ்ச்சி
அடைந்தோர் உண்டு;
தாழ்நிலையிலிருந்து உயர்நிலை
அடைந்தோரும் உண்டு.
12நிறைந்த பொருளைக்
குறைந்த விலைக்கு வாங்கக்
கருதி ஏழு மடங்கு மிகுதியாகக்
கொடுத்து வாங்குவோரும் உண்டு.
13ஞானிகள் தங்கள் சொற்களால்
தங்களை அன்புக்குரியோர் ஆக்கிக்
கொள்ளுகின்றார்கள்; மூடரின்
இச்சகம் வீணாகின்றது.
14அறிவிலிகளின் கொடை
உனக்கு ஒன்றுக்கும் உதவாது;
அது அவர்களுக்கே பன்மடங்கு
பெரிதாய்த் தெரிகிறது.
15அவர்கள் குறைவாகக் கொடுப்பார்கள்;
நிறைய திட்டுவார்கள்.
முரசறைவோர் போன்று
அதுபற்றிப் பேசுவார்கள்.
இன்று கடன் கொடுப்பர்;
நாளையே அதைத்
திருப்பிக்கேட்பர்.
இத்தகையோர் வெறுப்புக்கு
உரியோர்.
16‘எனக்கு நண்பர்கள் இல்லை;
நான் செய்த நற்செயல்களுக்கு
எவரும் நன்றி காட்டுவதில்லை’
என அறிவிலிகள் சொல்லிக்
கொள்வார்கள்.
17அவர்கள் அளிக்கும் உணவை
அருந்தியவாறே அவர்களைப்பற்றி
இழிவாய்ப் பேசுவார்கள்;
பல நேரங்களில் அவர்களை
எள்ளி நகையாடுவார்கள்.
18நாவினில் தடுமாறுவதைவிட
நடைபாதையில் தடுமாறி
விழுவதுமேல்; தீயவர்களின்
வீழ்ச்சி திடீரென்று ஏற்படும்.
19பண்பற்றோர் பொருத்தமற்ற
கதையைப் போன்றோர்;
அறிவற்றோரின் வாயில் அது
தொடர்ந்து இருக்கும்.
20மூடர்களின் வாயினின்று
வரும் பழமொழிகள்
ஏற்றுக்கொள்ளப்படா;
காலம் அறிந்து அவர்கள்
அவற்றைச் சொல்வதில்லை.
21வறுமையினால்
பாவம் செய்வதினின்று
தடுக்கப்படுவோர் உண்டு;
அவர்கள் மனவுறுத்தலின்றி
ஓய்வு கொள்வார்கள்.
22தன்மானம் இழக்கும் நேரத்தில்
உயிர் நீப்போர் உளர்;
மூடர்பொருட்டு அழிவோரும்
உண்டு.
23வெட்கம் தாங்காமல் சிலர்
தங்கள் நண்பர்களுக்கு
உறுதிமொழி வழங்குகின்றனர்;
காரணமின்றி அவர்களைப்
பகைவர் ஆக்கிக்கொள்கின்றனர்.
24பொய் பேசுதல் மனிதருக்கு
அருவருக்கத்தக்க
கறை ஆகும்;
அறிவற்றோரின் வாயிலிருந்து
அது ஓயாது வெளிப்படும்.
25பொய் சொல்லும் பழக்கம்
கொண்டவரை விடத் திருடன்
மேலானவன்; இருவருமே
அழிவை உரிமையாக்கிக்கொள்வர்.
26பொய்யரின் நடத்தை இகழ்ச்சிக்கு
இட்டுச்செல்லும்;
அவர்களின் வெட்கக்கேடும்
அவர்களோடு எப்போதும் இருக்கும்.
27ஞானியர் தங்கள் சொற்களால்
முன்னேற்றம் அடைவர்;
முன்மதி கொண்டோர்
பெரியார்களை மகிழ்விக்கின்றனர்.
28நிலத்தில் பாடுபடுவோர்
நிறைந்த விளைச்சல் பெறுவர்;
பெரியார்களுக்கு வேண்டியோர்
அநீதி புரிந்திருந்தாலும் தப்பிவிடுவர்.
29சலுகைகளும் அன்பளிப்புகளும்
ஞானிகளின் கண்களைக்
குருடாக்கும்;
கடிவாளமிட்ட வாய்போல்
அவை கண்டனங்களைத்
தவிர்த்துவிடும்.
30மறைந்து கிடக்கும் ஞானம்,
கண்ணுக்குத் தெரியாத
புதையல் ஆகியவற்றால்
கிடைக்கும் பயன் என்ன?
31தங்கள் ஞானத்தை மறைத்து
வைக்கும் மனிதரைவிடத்
தங்களது மடமையை மூடி
மறைக்கும் மானிடர் மேலானோர்.