1இஸ்ரயேலே! உன் கடவுளாகிய
ஆண்டவரிடம் திரும்பி வா;
நீ உன் தீச்செயலால் வீழ்ச்சியுற்றாய்.
2இம்மொழிகளை ஏந்தி
ஆண்டவரிடம் திரும்பி வந்து
இவ்வாறு சொல்லுங்கள்:
“தீவினை அனைத்தையும்
அகற்றியருளும்,
நன்மையானதை ஏற்றுக்கொள்ளும்;
நாங்கள் எங்கள் வாய்மொழியாம்
கனிகளை உமக்கு அளிப்போம்;
3அசீரியர் எங்களை
விடுவிக்கமாட்டார்கள்;
குதிரைமேல் நாங்கள் ஏறமாட்டோம்;
எங்கள் கைவினைப்
பொருள்களை நோக்கி,
‘எங்கள் கடவுளே!’ என்று
இனிச் சொல்லமாட்டோம்;
திக்கற்றவன் உம்மிடத்தில்
பரிவைப் பெறுகிறான்”
எனச் சொல்லுங்கள்.
4அவர்களுடைய
பற்றுறுதியின்மையை
நான் குணமாக்குவேன்;
அவர்கள்மேல் உளமார
அன்பு கூர்வேன்.
அவர்கள் மேலிருந்த என் சினம்
தணிந்துவிட்டது.
5நான் இஸ்ரயேலுக்குப்
பனி போலிருப்பேன்;
அவன் லீலிபோல் மலருவான்;
லெபனோனின் மரம்போல்
வேரூன்றி நிற்பான்.
6அவனுடைய கிளைகள்
விரிந்து பரவும்;
அவன் பொலிவு
ஒலிவ மரம் போல் இருக்கும்;
லெபனோனைப்போல்
அவன் நறுமணம் பரப்புவான்.
7அவர்கள் திரும்பிவந்து என்*
நிழலில் குடியிருப்பார்கள்;
கோதுமைபோல்
தழைத்தோங்குவார்கள்.
திராட்சைக் கொடிபோல்
செழிப்படைவார்கள்.
லெபனோனின்
திராட்சை இரசம்போல்
அவர்களது புகழ் விளங்கும்.
8இனிமேல் எப்ராயிமுக்குச்
சிலைகள் எதற்கு?
நானே அவனுக்குச்
செவி சாய்த்து,
அவன்மேல்
அக்கறை கொண்டுள்ளேன்;
நான் பசுமையான
தேவதாரு மரம் போன்றவன்.
உன் கனி எல்லாம்
என்னிடமிருந்தே வரும்.
9ஞானம் நிறைந்தவன் எவனோ,
அவன் இவற்றை
உணர்ந்து கொள்ளட்டும்;
பகுத்தறிவு உள்ளவன் எவனோ,
அவன் இவற்றை
அறிந்து கொள்ளட்டும்;
ஆண்டவரின் நெறிகள்
நேர்மையானவை;
நேர்மையானவர்கள்
அவற்றைப் பின்பற்றி நடக்கிறார்கள்;
மீறுகிறவர்கள்
அவற்றில் இடறி விழுகின்றார்கள்.