2மானிடா! தீர் நகரின் மன்னனுக்குச் சொல். தலைவராகிய ஆண்டவர் கூறுவது இதுவே:
உன் இதயத்தின் செருக்கில்,
‘நானே கடவுள்;
நான் கடல் நடுவே
கடவுளின் அரியணையில்
வீற்றிருக்கிறேன்’
என்று சொல்கின்றாய், ஆனால்
நீ கடவுளைப்போல்
அறிவாளியாக இருப்பதாக
எண்ணிடினும்,
நீ கடவுளல்ல; மனிதனே!
3தானியேலை விட நீ அறிவாளிதான்!
மறைபொருள் எதுவும்
உனக்கு மறைவாயில்லை!
4உன் ஞானத்தாலும் அறிவாலும்
உனக்குச் செல்வம் சேர்த்தாய்;
உன் கருவூலத்தில் பொன்னையும்
வெள்ளியையும் குவித்தாய்.
5உன் வாணிபத் திறமையால்
உன் செல்வத்தைப் பெருக்கினாய்;
உன் செல்வத்தினாலோ
உன் இதயம் செருக்குற்றது.
6ஆகவே, தலைவராகிய ஆண்டவர்
இவ்வாறு கூறுகிறார்:
கடவுளைப்போல் அறிவாளி என
உன்னைக் கருதிக் கொள்வதால்,
7மக்களினங்களில்
மிகவும் கொடியோரான அந்நியரை
உனக்கெதிராய் எழும்பச் செய்வேன்;
அவர்கள் உன் அழகுக்கும்
ஞானத்திற்கும் எதிராக
உருவிய வாளுடன் வருவர்;
உன் பெருமையைக் குலைப்பர்.
8படு குழியில் தள்ளுவர் உன்னை;
கடல் நடுவே மூழ்கிச்
சாவோரெனச் சாவாய் நீயே!
9அப்போது உன்னைக்
கொல்வோரின் நடுவில்
‘நானே கடவுள்’ என்று சொல்வாயோ?
உன்னைக் குத்திக்
கிழிப்போரின் கையில்
நீ கடவுளாக அல்ல,
மனிதனாகவே இருப்பாய்.
10விருத்தசேதனம்
செய்யப்படாதவனைப்போல்
அன்னியர் கையால் நீ சாவாய்.
நானே உரைத்தேன், என்கிறார்
தலைவராகிய ஆண்டவர்.
11ஆண்டவரின் வாக்கு
எனக்கு அருளப்பட்டது:
12மானிடா! தீர் நகரின்
மன்னனைக் குறித்து,
இரங்கற்பா ஒன்று பாடு.
தலைவராகிய ஆண்டவர்
கூறுவது இதுவே;
‘நீ நிறைவின் மாதிரியாகவும்
ஞானத்தின் நிறைவாகவும்ப்
அழகின் முழுமையாகவும் இருந்தாய்.
13கடவுளின் தோட்டமாகிய
ஏதேனில் இருந்தாய்!
விலையுயர்ந்த கற்கள்
உன்னை அழகுபடுத்தின!
16பரந்த உன் வாணிபத்தால்
வன்முறை நிறைந்தது உன்னில்;
பாவம் செய்தாய் நீயே!
எனவே, வெறுப்புடன் உன்னைக்
கடவுளின் மலையினின்று
வெளியேற்றினேன்;
ஓ! காவல்காக்கும் கெருபே!
உன்னை ஒளிவீசும்
கற்கள் நடுவினின்று
வெளியே தள்ளினேன்.
17உன் அழகின் காரணமாய்
உன் இதயம் செருக்குற்றது;
உன் மாட்சியின் காரணமாய்
உன் ஞானத்தைக்
கெடுத்துக் கொண்டாய்;
எனவே நான் உன்னைத்
தரையில் தள்ளிவிட்டேன்;
மன்னர்கள் முன்னே உன்னைக்
காட்சிப் பொருளாக்கினேன்.
18உன் மிகுதியான பாவங்களாலும்
நேர்மையற்ற வாணிபத்தாலும்
உன் திருத்தலங்களைத்
தீட்டுப்படுத்தினாய்;
எனவே உன் நடுவினின்று
நெருப்பு வரச்செய்தேன்.
உன்னைப் பார்த்தோர் கண்முன்னே
முற்றிலும் உன்னைத்
தரையில் சாம்பலாக்கினேன்.
19உன்னைத் தெரிந்த எல்லா நாடுகளும்
உன்னைக் கண்டு மருண்டு
திகிலுறுகின்றன.
நடுங்கற்குரிய முடிவுக்கு
வந்து விட்டாய் நீ;
இனிமேல் நீ இருக்கமாட்டாய்.’
22தலைவராகிய ஆண்டவர்
கூறுவது இதுவே;
சீதோனே, நான் உனக்கு
எதிராய் இருக்கிறேன்;
உன் நடுவில் என் மாட்சியை
வெளிப்படுத்தும்போது,
நான் உன்மீது தண்டனைத் தீர்ப்புகளை
நிறைவேற்றும்போது,
உன் நடுவில் என் தூய்மையைக்
காண்பிக்கும்போது,
‘நானே ஆண்டவர்’ என
உன்னிலுள்ளோர் அறிந்து கொள்வர்.
23உன்னிடத்தில் கொள்ளை நோய்
வரச்செய்து, உன் தெருக்களில்
குருதி ஓடச் செய்வேன்.
கொலை செய்யப்பட்டோர்
உன் நடுவில் விழுந்துகிடப்பர்;
உனக்கு எதிராய் எப்பக்கமும்
வாள் இருக்கும்;
அப்போது ‘நானே ஆண்டவர்’ என அறிந்து கொள்வர்.