1அரசிள மகளே!
காலணி அணிந்த உன் மெல்லடிகள்
எத்துணை அழகு!
உன் தொடைகளின் வளைவுகள்
அணிகலனுக்கு இணை!
கைதேர்ந்த கலைஞனின் வேலைப்பாடு!
2உன் கொப்பூழ்
வட்டவடிவக் கலம்;
அதில் மதுக் கலவைக்குக்
குறைவே இல்லை;
உன் வயிறு
கோதுமை மணியின் குவியல்;
லீலிகள் அதை வேலியிட்டுள்ளன.
3உன் முலைகள் இரண்டும்
இரு மான் குட்டிகள் போன்றவை;
கலைமானின்
இரட்டைக் குட்டிகள் போன்றவை.
4உன் கழுத்து தந்தத்தாலான
கொத்தளம் போன்றது;
உன் கண்கள்
எஸ்போனின் குளங்கள் போன்றவை;
பத்ரபீம் வாயிலருகே உள்ள
குளங்கள் போன்றவை;
உம் மூக்கு
லெபனோனின் கோபுரத்திற்கு இணை;
தமஸ்கு நகர் நோக்கியுள்ள
கோபுரத்திற்கு இணை.
5உன் தலை கர்மேல் மலைபோல்
நிமிர்ந்துள்ளது;
உன் கூந்தல் செம்பட்டுப் போன்றது;
அதன் சுருள்களுள்
அரசனும் சிறைப்படுவான்.
6அன்பே! இன்பத்தின் மகளே!
நீ எத்துணை அழகு!
எத்துணைக் கவர்ச்சி!
7இந்த உன் வளர்த்தி
பேரீச்சைக்கு நிகராகும்;
உன் முலைகள் இரண்டும்
அதன் குலைகளாகும்.
8ஆம், பேரீச்சையின்மேல்
நான் ஏறுவேன்;
அதன் பழக்குலைகளைப்
பற்றிடுவேன்” என்றேன்;
உன் முலைகள்
திராட்சைக் குலைகள்போல் ஆகுக!
உன் மூச்சு
கிச்சிலிபோல் மணம் கமழ்க!
9இதழ்களுக்கும் பற்களுக்கும் மேலே
மென்மையுடன் இறங்கும்
இனிமைமிகு
திராட்சை இரசம் போன்றவை
உன் முத்தங்கள்!
10நான் என் காதலர்க்குரியள்;
அவர் நாட்டம் என்மேலே!
11என் காதலரே, வாரும்;
வயல்வெளிக்குப் போவோம்;
மருதோன்றிகள் நடுவில்
இரவைக் கழிப்போம்.
12வைகறையில் திராட்சைத்
தோட்டத்திற்குப் போவோம்;
திராட்சைக் கொடிகள் துளிர்த்தனவா,
அதிலிருக்கும் மொட்டுகள் விரிந்தனவா,
மாதுளை மரங்கள் மலர்ந்தனவா
என்று பார்ப்போம்.
அங்கே உம்மேல்
என் காதலைப் பொழிவேன்.
13காதற்கனிகளின் மணம் கமழுகின்றது;
இனியது அனைத்தும்
நம் கதவருகில் உளது;
புதிதாய்ப் பறித்தனவும்
பலநாள் காத்தனவுமான பழங்களை
என் காதலரே,
உமக்கென்றே நான் சேர்த்து வைத்தேன்.
வானொலி
நாட்காட்டி
மறையுரை
செபமாலை
செப வேண்டுதல்
நன்கொடை