1யூதித்து பாடிய பாடல்: “என்
கடவுளுக்கு முரசு கொட்டுங்கள்;*
ஆண்டவருக்கு மேள தாளங்களோடு
பண் இசையுங்கள்.
அவருக்குத் திருப்பாடலும்
புகழ்ப் பாவும்** இசையுங்கள்;
அவரது பெயரைப் புகழ்ந்தேத்துங்கள்.
2ஆண்டவர்
போர்களை முறியடிக்கும் கடவுள்;
மக்கள் நடுவே
தம் கூடாரத்தை அமைத்துள்ளார்;*
துரத்துவோரிடமிருந்து
என்னை அவர் விடுவித்தார்.
3அசீரியன்
வடக்கு மலைகளிலிருந்து வந்தான்;
எண்ணற்ற படைவீரர்களுடன் வந்தான்.
அவர்களது பெருந்திரள்
ஓடைகளைத் தடுத்து நிறுத்தியது.
அவர்களுடைய குதிரைப்படை
மலைகளெங்கும் பரவியிருந்தது.
4“உன் எல்லைகளைத்
தீக்கிரையாக்குவேன்;
உன் இளைஞர்களை
வாளுக்கிரையாக்குவேன்;
உன் குழந்தைகளைத்
தரையில் அடித்துக் கொல்வேன்;
உன் சிறுவர்களைக்
கவர்ந்து செல்வேன்;
உன் கன்னிப் பெண்களைக்
கொள்ளைப் பொருளாகக்
கொண்டுபோவேன்” என்று
அசீரியன் அச்சுறுத்தினான்.
5எல்லாம் வல்ல ஆண்டவரோ
ஒரு பெண்ணின் கையால்
அவர்களை முறியடித்தார்.
6வலிமைவாய்ந்த அவனை
இளைஞர் வெட்டி வீழ்த்தவில்லை;
அரக்கர்கள்*
அடித்து நொறுக்கவில்லை;
உயரமான இராட்சதர்கள்
தாக்கவில்லை;
ஆனால் மெராரியின் மகள் யூதித்து
தம் முக அழகால்
அவனை ஆற்றல் இழக்கச் செய்தார்.
7இஸ்ரயேலில் துயருற்றோரைத்
தூக்கிவிட அவர்
கைம்பெண்ணுக்குரிய தம்
ஆடையைக் களைந்தார்;
8தம் முகத்தில்
நறுமண எண்ணெய் பூசிக்கொண்டார்;
தலையை வாரி முடித்து
மணி முடியைச் சூடிக்கொண்டார்.
அவனை மயக்க
மெல்லிய உடையை
அணிந்து கொண்டார்.
9அவரது காலணி
அவனது கண்ணைக் கவர்ந்தது;
அவரது அழகு
அவனது உள்ளத்தைக்
கொள்ளை கொண்டது.
அவரது வாள்
அவனது கழுத்தைத் துண்டித்தது.
10பாரசீகர் அவரது
துணிவைக் கண்டு நடுங்கினர்;
மேதியர் அவரது
மனவுறுதியைப் பார்த்துக் கலங்கினர்.
11தாழ்வுற்ற என் மக்கள்
முழக்கமிட்டபோது
பகைவர்கள் அஞ்சினார்கள்;
வலிமை இழந்த
என் மக்கள் கதறியபோது
அவர்கள் நடுங்கினார்கள்;
என் மக்கள் கூச்சலிட்டபோது
அவர்கள் புறங்காட்டி ஓடினார்கள்.
12பணிப்பெண்களின் மைந்தர்கள்
அவர்களை ஊடுருவக் குத்தினார்கள்;
தப்பியோடுவோரின் பிள்ளைகளுக்கு
இழைப்பதுபோல்
அவர்களைக் காயப்படுத்தினார்கள்;
என் ஆண்டவரின் படையால்
அவர்கள் அழிந்தார்கள்.
13என் கடவுளுக்குப்
புதியதொரு பாடல் பாடுவேன்;
ஆண்டவரே, நீர் பெரியவர்,
மாட்சிமிக்கவர்;
வியத்தகு வலிமை கொண்டவர்;
எவராலும் வெல்ல முடியாதவர்.
14உம் படைப்புகள் அனைத்தும்
உமக்கே பணிபுரியட்டும்;
நீர் ஆணையிட்டீர்;
அவை உண்டாயின.
உம் ஆவியை அனுப்பினீர்;
அவை உருவாயின.
உமது குரலை எதிர்த்து நிற்பவர்
எவருமில்லை.
15மலைகளின் அடித்தளங்களும்
நீர்த்திரளும் நடுங்குகின்றன;
பாறைகள் உம் திருமுன்
மெழுகுபோல் உருகுகின்றன.
உமக்கு அஞ்சுவோருக்கோ
நீர் இரக்கம் காட்டுகின்றீர்.
16நறுமணம் வீசும் பலியெல்லாம்
உமக்குப் பெரிதல்ல;
எரிபலியின் கொழுப்பெல்லாம்
உமக்குச் சிறிதே.
ஆண்டவருக்கு அஞ்சி நடப்போரே
எக்காலமும் பெரியோர்.
17என் இனத்தாரை
எதிர்த்தெழுகின்ற நாட்டினருக்கு
ஐயோ கேடுவரும்.
எல்லாம் வல்ல ஆண்டவர்
தீர்ப்பு நாளில்
அவர்களைப் பழிவாங்குவார்;
அவர்களது சதைக்குள்
நெருப்பையும் புழுக்களையும்
அனுப்புவார்;
அவர்கள் துயருற்று
என்றும் அழுவார்கள்.”