1கலகம் செய்ததும் தீட்டுப்பட்டதும்
மக்களை ஒடுக்கியதுமான நகருக்கு
ஐயோ கேடு!
2எந்தச் சொல்லுக்கும் அவள்
செவி சாய்ப்பதில்லை;
கண்டிப்புரையை அவள் ஏற்பதுமில்லை;
ஆண்டவர்மேல் அவள்
நம்பிக்கை வைப்பதில்லை;
தன் கடவுளை அண்டி வருவதுமில்லை.
3அந்நகரின் தலைவர்கள்
கர்ச்சனை செய்யும் சிங்கங்கள்;
அதன் நீதிபதிகள்,
மாலையில் கிடைப்பதை
காலைவரை வைத்திராத ஓநாய்கள்.
4அதன் இறைவாக்கினர்
வீண் பெருமை பேசும்
வஞ்சகமிக்க மனிதர்;
அதன் குருக்கள்
புனிதமானதைக் களங்கப்படுத்தித்
திருச்சட்டத்தை உதறித் தள்ளுபவர்கள்.
5அதனுள் இருக்கும் ஆண்டவரோ
நீதியுள்ளவர்;
அவர் கொடுமை செய்யாதவர்;
காலைதோறும் அவர்
தமது தீர்ப்பை வழங்குகின்றார்;
வைகறைதோறும் அது
தவறாமல் வெளிப்படும்;
ஆனால் கொடியவனுக்கு
வெட்கமே இல்லை.
6வேற்றினத்தாரை நான்
வெட்டி வீழ்த்தினேன்;
அவர்களுடைய கோட்டைகளைத்
தகர்த்தெறிந்தேன்;
அவர்களுடைய தெருக்களை
வெறுமையாக்கினேன்;
அவற்றில் நடந்துசெல்பவர்
எவருமில்லை;
யாரும் இராதபடி, எவரும் குடியிராதபடி
அவர்களுடைய நகர்கள்
பாழடைந்து போயின.
7“உறுதியாக எனக்கு நீ அஞ்சி நடப்பாய்;
எனது கண்டிப்புரையை
ஏற்றுக் கொள்வாய்;
நான் வழங்கிய
தண்டனைத் தீர்ப்புகளை எல்லாம்
நீ மறக்கமாட்டாய்” என்று
நான் எண்ணினேன்;
அவர்களோ தங்கள் செயல்களைச்
சீர்கேடாக்க
இன்னும் மிகுதியாய் ஆவல் கொண்டனர்.
8ஆதலால் ஆண்டவர்
இவ்வாறு கூறுகின்றார்:
“நான் குற்றம் சாட்டுவதற்கு
எழுந்திடும் அந்த நாளுக்காகக் காத்திரு;
வேற்றினத்தாரை ஒன்று சேர்த்து,
அரசுகளையும் ஒன்று திரட்டி,
என் கடும்சினத்தையும்
கோபத்தீயின் கொடுமை முழுவதையும்,
அவர்கள் மேல் கொட்டிவிடத்
திட்டமிட்டுள்ளேன்;
ஏனெனில், என் வெஞ்சினத் தீக்கு
உலகெல்லாம் இரையாகும்.
9அக்காலத்தில் நான்
மக்களினங்களுக்குத்
தூய நாவினை அருள்வேன்;
அப்போது அவர்கள் அனைவரும்
ஆண்டவரின் பெயரால்
மன்றாடி ஒருமனப்பட்டு
அவருக்குப் பணிபுரிவார்கள்.
10எத்தியோப்பியாவின் ஆறுகளுக்கும்
அப்பாலிருந்து என்னை மன்றாடுவோர் —
சிதறுண்ட என் மக்கள் —
எனக்குக் காணிக்கை
கொண்டு வருவார்கள்.
11எனக்கு எதிராக எழுந்து
நீ செய்த குற்றங்களை முன்னிட்டு
அந்நாளில் அவமானம் அடையமாட்டாய்;
ஏனெனில், அப்பொழுது
இறுமாப்புடன் அக்களித்திருப்போரை
உன்னிடமிருந்து அகற்றிவிடுவேன்;
இனி ஒருபோதும் எனது திருமலையில்
செருக்கு அடையமாட்டாய்.
12ஏழை எளியோரை உன் நடுவில்
நான் விட்டுவைப்பேன்;
அவர்கள் ஆண்டவரின் பெயரில்
நம்பிக்கை கொள்வார்கள்.
13இஸ்ரயேலில் எஞ்சியோர்
கொடுமை செய்யமாட்டார்கள்;
வஞ்சகப் பேச்சு
அவர்களது வாயில் வராது;
அச்சுறுத்துவார் யாருமின்றி,
அவர்கள் மந்தைபோல் மேய்ந்து
இளைப்பாறுவார்கள்.”
14மகளே சீயோன்! மகிழ்ச்சியால் ஆர்ப்பரி;
இஸ்ரயேலே! ஆரவாரம் செய்;
மகளே எருசலேம்!
உன் முழு உள்ளத்தோடு
அகமகிழ்ந்து அக்களி.
15ஆண்டவர் உன் தண்டனைத் தீர்ப்பைத்
தள்ளிவிட்டார்;
உன் பகைவர்களை அப்புறப்படுத்தினார்;
இஸ்ரயேலின் அரசராகிய ஆண்டவர்
உன் நடுவில் இருக்கின்றார்;
நீ இனி எந்தத் தீங்கிற்கும் அஞ்சமாட்டாய்.
16அந்நாளில் எருசலேமை நோக்கி
இவ்வாறு கூறப்படும்:
“சீயோனே, அஞ்சவேண்டாம்;
உன் கைகள் சோர்வடைய வேண்டாம்.
17உன் கடவுளாகிய ஆண்டவர்
உன் நடுவில் இருக்கின்றார்;
அவர் மாவீரர்; மீட்பு அளிப்பவர்;
உன்பொருட்டு அவர் மகிழ்ந்து
களிகூருவார்;
தம் அன்பினால் உனக்குப்
புத்துயிர் அளிப்பார்;
உன்னைக் குறித்து
மகிழ்ந்து ஆடிப்பாடுவார்.
18அது திருவிழாக் காலம்போல் இருக்கும்.
உனது துன்பத்தை அகற்றிவிட்டேன்;
ஆகவே, இனி நீ இழிவடையமாட்டாய்.
19இதோ!, உன்னை ஒடுக்கியவர்களை
அந்நாளில் நான் தண்டிப்பேன்;
கால் ஊனமுற்றவர்களைக்
காப்பாற்றுவேன்;
ஒதுக்கப்பட்டவர்களை ஒன்று சேர்ப்பேன்;
அவமானமுற்ற அவர்களை
உலகெங்கும் பெயரும் புகழும்
பெறச்செய்வேன்.
20அக்காலத்தில் உங்களை
ஒன்றாய்க் கூட்டிச்சேர்த்து
உங்கள் தாய்நாட்டுக்கு
அழைத்து வருவேன்;
ஆம், உங்கள் கண்முன்பாகவே
உங்களை முன்னைய
நன்னிலைக்கு உயர்த்தி,
உலகின் எல்லா மக்களிடையேயும்
நீங்கள் பெயரும் புகழும்
பெறுமாறு செய்வேன்”
என்கிறார் ஆண்டவர்.