2மானிடா! எருசலேமைக் குறித்து
தீர் நகரம் கூறியது: ‘ஆகா!
நாடுகளின் கதவுகள் உடைக்கப்பட்டுள்ளன.
அந்நகரம் எனக்குத் திறந்துள்ளது.
அது அழிவில் வீழ்ந்துகிடப்பதால்
நான் வளமடைவேன்.’
3எனவே, தலைவராகிய ஆண்டவர்
இவ்வாறு கூறுகிறார்;
தீர் நகரே! நான்
உனக்கு எதிராய் இருக்கிறேன்;
கடல் அலைகள் எழும்புவதுபோல்
உனக்கு எதிராகப் பல மக்களினங்கள்
எழும்பும்படிச் செய்வேன்.
4அவர்கள் தீர் நகரின்
மதில்களை அழிப்பர்;
அதன் காவல் மாடங்களை
இடித்துத் தள்ளுவர்;
இடிபாடுகளும் அதில் இராதபடி
வெறும் கற்பாறையாகத்
தோன்றச் செய்வேன்.
5கடல் நடுவே வலைகாயும்
திட்டாய் அது மாறும்;
ஏனெனில் நானே உரைத்தேன்
என்கிறார் தலைவராகிய ஆண்டவர்.
எல்லா மக்களினங்களுக்கும்
கொள்ளைப் பொருளாகும் அந்நகர்.
6உள் நாட்டில் உள்ள அதன் புற நகர்கள்
வாளால் அழிக்கப்படும்;
அப்போது நானே ஆண்டவர் என்பதை
அவர்கள் அறிந்து கொள்வர்.
7ஏனெனில், தலைவராகிய ஆண்டவர்
இவ்வாறு கூறுகிறார்;
இதோ வடக்கிலுள்ள
மன்னரின் மன்னனாம்
பாபிலோனின் மன்னன்
நெபுகத்னேசரைக்
குதிரைகளோடும் தேர்களோடும்
குதிரை வீரர்களோடும்
பெரிய படைகளோடும்
தீர் நகருக்கு எதிராக வரச் செய்வேன்.
8உள் நாட்டிலுள்ள உன் புறநகர்களை
அவன் வாளால் வீழ்த்துவான்;
உனக்கெதிராய் மண்மேடு எழுப்பி
உன் மதில்களுக்கு எதிராய்
முற்றுகை அரண் அமைத்து
உனக்கெதிராய்த்
தன் கேடயங்களை உயர்த்துவான்.
9அரண்தகர் பொறிகளை
உன் மதில்களுக்கு எதிராய்த் திருப்பி,
உன் காவல் மாடங்களைப்
படைக் கலன்களால் நொறுக்குவான்.
10அவனுடைய குதிரைகள்
மிகுதியானவை;
எனவே அவை கிளப்பும் புழுதி
உன்னை மூடும்;
இடித்துத் திறக்கப்பட்ட நகரில்
எளிதாய் நுழைவதுபோல்
அவன் உன் நகரில் நுழைகையில்,
குதிரைகளும் வண்டிகளும்
தேர்களும் எழுப்பும் பேரொலியால்
உன் மதில்கள் அதிரும்.
11குதிரைகள் குளம்புகளால்
உன் தெருக்களை அவன் மிதிப்பான்;
வாளால் உன் மக்களைக் கொல்வான்;
வலிமையான உன் தூண்கள்
தரையில் வீழும்.
12அவர்கள் உன் செல்வத்தைக்
கொள்ளையடித்து
உன் வாணிபச் சரக்கைப்
பறித்துக் கொண்டுபோவர்;
உன் மதில்களை இடிப்பர்;
உன் அழகிய வீடுகளை அழிப்பர்;
உன் கற்களையும் மரங்களையும்
இடிபாடுகளையும் கடலில் எறிவர்.
13உன் பாடலின் ஒலியை
நிறுத்திவிடுவேன்;
இனிமேல் உன் யாழோசை கேட்காது.
14உன்னை ஒரு வெறுமையான
பாறையாக்குவேன்;
நீயோ வலைகாயும் திட்டாவாய்;
ஒருபோதும் நீ திரும்பக்
கட்டியெழுப்பப்பட மாட்டாய்;
ஏனெனில், ஆண்டவராகிய நானே
இதை உரைத்தேன், என்கிறார்
தலைவராகிய ஆண்டவர்.
15தலைவராகிய ஆண்டவர்
தீர்நகருக்குக் கூறுவது இதுவே;
நீ பேரொலியுடன் வீழ்ச்சியுறுகையில்,
உன் மக்கள் காயமுற்று
ஓலமிடுகையில்,
அவர்கள் உன் நடுவே
கொல்லப்படுகையில்,
கடற்கரை நகர்கள் அதிராவோ?
17அப்போது உன்னைக் குறித்து இரங்கற்பா ஒன்றுபாடி உன்னிடம் சொல்வர்;
சீர்மிகு மாநகரே!
நெய்தல்நில மாந்தரால்
நிறைந்தவளே! மாகடலில்
வலிமையோடு விளங்கினையே!
நீயும் உன்னில் வாழ் மக்களும்
அடுத்திருந்த அனைவர்க்கும்
பேரச்சம் விளைவித்தீர்!
அந்தோ! என்னே உன் வீழ்ச்சி!
18இப்போது, உன் வீழ்ச்சியில்
கடற்கரை நகர்கள் நடுங்குகின்றன;
உன் அழிவில்
தீவுகள் திகிலுறுகின்றன.