“இதுபோன்ற செயலைப் பற்றிக்
கேள்விப்பட்டதுண்டா? என்று
நாடுகளிடையே கேட்டுப்பார்.
கன்னி இஸ்ரயேல்
பெரும் கோரச் செயல் ஒன்று
செய்துள்ளாள்.
14லெபனோன் மலையின் உறைபனி
அதன் பாறை உச்சிகளிலிருந்து
அகல்வதுண்டோ?
அதலிருந்து வழிந்தோடும் தண்ணீரால்
நீரோடைகள் வற்றிப்போவதுண்டோ?
15என் மக்களோ
என்னை மறந்து விட்டார்கள்;
இல்லாத ஒன்றிற்குத்
தூபம் காட்டுகின்றார்கள்;
தங்கள் வழிகளிலே
தொன்மையான பாதைகளிலே
தடுமாறுகின்றார்கள்;
நெடுஞ்சாலையை விட்டுவிட்டு
ஒதுக்கு வழிகளிலே நடக்கின்றார்கள்.
16அவர்கள் நாடு
கொடூரமாய்க் காட்சியளிக்கும்;
காலமெல்லாம் ஏளனத்துக்கு உள்ளாகும்;
அவ்வழியே செல்லும் ஒவ்வொருவனும்
திகிலடைவான்;
தலையை ஆட்டிக்கொண்டே செல்வான்.
17கீழைக் காற்றைப்போல்
அவர்கள் எதிரிகளுக்குமுன்
அவர்களைச் சிதறடிப்பேன்;
அவர்களின் துன்பக் காலத்தில்
என் முகத்தையல்ல, முதுகையே
அவர்களுக்குக் காண்பிப்பேன்.”
18அப்போது அவர்கள் “வாருங்கள்,
எரேமியாவுக்கு எதிராகச்
சூழ்ச்சி செய்வோம்.
குருக்களிடமிருந்து சட்டமும்,
ஞானிகளிடமிருந்து அறிவுரையும்,
இறைவாக்கினரிடமிருந்து
இறைவாக்கும் எடுபடாது.
எனவே, அவர்மீது குற்றம் சாட்டுவோம்.
அவர் சொல்வதைக்
கேட்கவேண்டாம்” என்றனர்.
19ஆண்டவரே, என்னைக் கவனியும்;
என் எதிரிகள் சொல்வதைக் கேளும்.
20நன்மைக்குக் கைம்மாறு தீமையா?
என் உயிரைப் போக்கக்
குழிபறித்திருக்கின்றார்கள்;
அவர்கள்மேல் உமக்கிருந்த
சினத்தைப் போக்குவதற்காக
அவர்களைக் குறித்து
நல்லதை எடுத்துச் சொல்வதற்கு
நான் உம்முன் வந்து நின்றதை
நினைவுகூரும்.
21ஆகவே அவர்களுடைய பிள்ளைகள்
பஞ்சத்தால் மடியட்டும்;
அவர்கள் வாளுக்கு இரையாகட்டும்;
அவர்தம் மனைவியர்
விதவையராய்த் தனியராகட்டும்;
கணவர்கள் கொல்லப்படட்டும்;
இளைஞர்கள் போரில்
வாளால் மடியட்டும்.
22திடீரெனக் கொள்ளைக் கூட்டத்தினர்
அவர்களிடையே வரட்டும்.
அவர்கள் வீடுகளிலிருந்து
அழுகுரல் கேட்கட்டும்;
ஏனெனில், அவர்கள் என்னைப் பிடிக்கக்
குழி பறித்தார்கள்;
என் கால்களுக்குக்
கண்ணி வைத்தார்கள்.
23ஆண்டவரே!
என்னைக் கொல்வதற்காக
அவர்கள் செய்த
சதித் திட்டங்களை எல்லாம்
நீர் அறிவீர்;
அவர்கள் குற்றத்தை மன்னியாதேயும்;
அவர்கள் பாவத்தை
உம் முன்னிலையிலிருந்து
அகற்றிவிடாதேயும்;
அவர்கள் உம்முன் வீழ்ச்சியுறட்டும்;
உம் சினத்தின் நாளில்
அவர்களின் செயல்களுக்கு ஏற்றபடி
அவர்களை நடத்தும்.